Zorg tot het einde, 75 jaar verzorgings- en verpleeghuizen van de Stichting Talma Zorginstellingen.
Dit boek is in 2005 verschenen en geschreven door Herma Erkelens en Louwke Meinardi; het is gratis te bestellen via het contactadres van de A.S. Talma Stichting: 75 jaar verzorgings- en verpleeghuizen van de Stichting Talma Zorginstellingen. In 1928 opende de Christelijke Vereeniging tot verzorging van ouden van dagen “Talma Rustoord” haar eerste bejaardencentrum in Veenwouden. Spoedig volgden huizen in Damwoude, Apeldoorn en Baarn. De Vereeniging exploiteerde de rustoorden in een aparte stichting, de A.S. Talma Stichting. In de loop der jaren was de Talma Stichting ook actief in Brummen, Heerenveen, Urk, Balk, Heeg, Emmeloord, IJsselmuiden, Dokkum en Ameland. In het boek is te lezen hoe de ouderenzorg zich mettertijd ontwikkelde. Veel ooggetuigen vertellen over hun werk, wat ze meemaakten in hun Talma-periode en hoe zij dit beleefd hebben. De verschillende huizen komen allemaal aan bod. Door het vele beeldmateriaal is deze uitgave rijk geïllustreerd. Belangstellenden kunnen dit boek “Zorg tot het einde” bestellen via onze website en krijgen vervolgens het boek gratis toegestuurd.
Lammert de Hoop en Arno Bornebroek, De Rode Dominee, biografie over A.S. Talma, 2010 Uitgeverij Boom, ISBN 978-94-6105-110-3
Het Talma Instituut is vernoemd naar de Nederlandse politicus Aritius Sybrandus (Syb) Talma (1864-1916). In de Nederlandse pionierstijd van sociale politiek was A.S. Talma de eerste minister voor sociale wetgeving met een achtergrond in de arbeidersbeweging. Als sociaal bewogen predikant sloot hij zich aan bij protestants-christelijke Antirevolutionaire Partij. Talma was vanaf 1901 Kamerlid en minister voor Landbouw, Handel en Industrie in het kabinet Heemskerk (1908-1913). Hij was een maatschappelijk vernieuwer die de partijen oversteeg. In eigen confessionele kring stond de hervormde dominee te boek als veel te progressief (vandaar de bijnaam ’de rode dominee’), in socialistische en communistische hoek ging hij door voor een verrader van de arbeidersklasse. Zelf zei hij ooit: “Het is mij overkomen dat ik de ene dag genoemd werd een socialist en de andere avond een zwartgerokte slippendrager van het kapitalisme.” Aanvaarding van de zogeheten Talma-wetgeving in 1913 maakte in Nederland verplichte sociale verzekering tot het fundament van een sociaal stelsel voor gedeelde sociale verantwoordelijkheid tussen werkgevers, werknemers en de overheid. De start van de eerste collectieve pensioenvoorziening in 1913 – voor arbeiders en vanaf 1919 ook andere lagere inkomensgroepen – stimuleerde de opkomst van nieuwe particuliere ouderdomsvoorzieningen en totstandkoming van een gemengd pensioenstelsel in Nederland. Talma’s ‘ouderdomsrente’ voor minder vermogenden was de voorganger van de naoorlogse AOW voor iedere burger.
Gerard van Krieken 2013, Syb Talma (1864-1916): een biografie, Verloren, Hilversum, 271 pagina’s (Passage-reeks nr. 42) ISBN 978-90-8704-354-4
Henk Kleinbruinink, (regie, red.) 2009, Zelfs vindt de mus een huis, o Heer: een portret van Aritius Sybrandus Talma (1864-1916) de rode dominee. Stichting Beeldlijn, Groningen. 1 dvd-video (30 minuten). Nederlands ondertiteld, grotendeels Fries gesproken.
